มุมมองด้าน “ความปลอดภัยต่ออุปกรณ์”: ทำไม 2-BTP ดีกว่า?

🔍 เปรียบเทียบความปลอดภัยต่ออุปกรณ์ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์:

📌 1. ลักษณะการทำงานและการระเหยหลังฉีด

• 2-BTP: เป็นสารเหลวระเหยเร็ว (Clean Agent) เมื่อฉีดออกจากถังจะกลายเป็นก๊าซและระเหยไปหมดโดย ไม่ทิ้งคราบ ไม่เกิดความชื้น ไม่กัดกร่อน ชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ หรือแผงวงจร ทำให้สามารถฉีดใส่อุปกรณ์ได้โดยตรง เช่น Server, UPS, ตู้คอนโทรล, กล้องวงจรปิด โดยไม่ต้องกังวลว่าอุปกรณ์จะเสียหาย

• Halotron-I: แม้เป็น Clean Agent เช่นกัน แต่ประกอบด้วย ส่วนผสมของ HCFCs ซึ่งอาจเกิดการควบแน่นในบางกรณี และสารเติมแต่งบางตัวอาจเหลือคราบจาง ๆ เมื่อใช้ในพื้นที่ความชื้นสูง ทำให้ต้องระมัดระวังหากฉีดโดยตรงใกล้พอร์ตหรือแผงวงจร

• HFC-236fa: แม้จะไม่กัดกร่อนและระเหยได้ดี แต่มี ค่าความดันไอสูง ทำให้บางระบบต้องใช้ถังแรงดันพิเศษ และเมื่อปล่อยในพื้นที่ปิดอาจก่อให้เกิด shock cooling (ความเย็นเฉียบพลัน) ที่อาจทำให้วัสดุพลาสติกหรือกระจกบางประเภทแตกร้าว

📌 2.การเป็นฉนวนไฟฟ้า (Dielectric Strength)

• 2-BTP: มีค่า dielectric strength สูง สามารถ ใช้ดับเพลิงใกล้แผงวงจร หรืออุปกรณ์ไฟฟ้าที่มีกระแสอยู่ได้ โดยไม่ก่อให้เกิด short circuit หรือ corona discharge

• Halotron-I: อยู่ในระดับปลอดภัยเช่นกัน แต่อาจก่อการรบกวนทางไฟฟ้าระดับไมโครวัตต์ในสภาพแวดล้อมไฟฟ้าแรงสูง (เช่น ห้อง MCC)

• HFC-236fa: มีคุณสมบัติเป็นฉนวนดี แต่ความดันสูงทำให้การฉีดพ่นแรงกว่า และอาจเกิด “การรบกวนกลไกละเอียด” เช่น พัดลมเล็ก, มอเตอร์, หรือสวิตช์แม่เหล็ก

📌 3. ปฏิกิริยาทางเคมีกับวัสดุต่าง ๆ

• 2-BTP: แทบไม่มีปฏิกิริยาเคมีกับวัสดุอิเล็กทรอนิกส์ทั่วไป เช่น ทองแดง อลูมิเนียม พีซีบี พลาสติก ทำให้เหมาะสำหรับใช้ซ้ำ ๆ ได้โดยไม่ต้องกังวลการสึกกร่อนในระยะยาว

• Halotron-I: มีความเสี่ยงเล็กน้อยต่อการทำปฏิกิริยากับโลหะบางชนิด เช่น แมกนีเซียม เมื่อสัมผัสซ้ำ ๆ หรือค้างในระบบ

• HFC-236fa: ไม่กัดกร่อนเช่นกัน แต่บางระบบอาจมีสิ่งเจือปนจากระบบท่อส่งที่ทำปฏิกิริยาเมื่อใช้ซ้ำหลายรอบในระบบดับเพลิงขนาดใหญ่

✅ สรุป: